boşluk

İnsan ömründe birini çok sever. O kişi gittiğinde içinde tarif edilemez bir boşluk bırakır. Ne unutabilirsin, ne başkasını sevebilirsin. O boşluk hissi gitgide büyür, tüm kalbini kaplar. Asla tam anlamıyla dolduramazsın boşluğunu. O boşlukla yaşamaya alışırsın en sonunda. Günün geç saatlerinde çöken sessizlikle yeniden büyür boşluk. İşte bu saatlerde gelen mutsuzluk hissi, bu boşluğun eseridir