güven

Neden mi insanlara güvenmiyoruz?
Çünkü tüm kazıkları en güvendiğimiz insanlardan yedik biz. Neden mi insanlara güvenmiyoruz? Çünkü canımız dediğimiz insanlar canımızı aldı bizim. Neden mi insanlara güvenmiyoruz? Çünkü sarılmak istediğimiz insanlar kaburgalarımızı kırdı bizim. Neden mi insanlara güvenmiyoruz? Biz hayatımızın sonuna kadar onlarla geçirme hayalleri kurarken onlar bizden kurtulma planları yaptı. Neden mi insanlara güvenmiyoruz? Kurduğumuz hayallerimizi yıktılar b...izim. Neden mi insanlara güvenmiyoruz?Çünkü yüzümüzden eksik olmayan gülümsememizi tek dokunuşta sildiler bizim. Neden mi insanlara güvenmiyoruz?Çünkü yüzme bilmediğimizi bildikleri halde hayallerimizi suya attılar bizim. Neden mi insanlara güvenmiyoruz? Çünkü onlar için olan iyi niyetlerimizi kullanıp attılar bizim. Neden mi insanlara güvenmiyoruz? Çünkü bıçağı tam kalbimizin ortasına, en güvendiğimiz noktaya saplayıp kalbimizi parçaladılar bizim. Neden mi insanlara güvenmiyoruz? Çünkü ruhumuzu aldılar bizden. Duygularımızı körelttiler bizim. Sahi güvenmek ne demekti? Nasıl güveniliyordu? Nasıl güvenebiliyorsunuz siz? Peki sonra ne mi oldu bize? Güvenmeyi unuttuk biz. O gülümsememizin yerini gözyaşlarına bıraktık biz. Hayallerimizi kurtarmaya çalışırken boğulduk biz. Bıçağı kalbimizden çıkarıp kalbimizi yapıştırdık biz. Gökyüzüne aşıkken geceler cennetimiz oldu bizim. Mutlu gibi gözükmeye çalıştık biz. İçimizde ölüp dirilirken yalandan gülümsememizle kandırdık insanları. Kendimize bile güvenmiyoruz artık biz. Bulutlar ağladıktan sonra çıkan gökkuşağına aşıktınız siz. Bizse ağlayan bulut için kahroluyorduk. Güneşe güvenmedik biz. Bulutlar ağladıktan sonra nasıl gülüyordu gökyüzünde? İnsanlar güneş gibiydi. İnsanlara yaklaşırsan yanarsın. Peki bulutlar mı? Bulutlar hep bizimleydi. Bi bulutlara birde müziğe güvendik biz. Onlar bizi bırakmadılar, bırakmazlardı. Şimdi söyleyin nasıl güveniyorsunuz siz? Nasıl dayanıyorsunuz insanlara?